قصه¬های قرآن از منظر شخصیت¬پردازی

چکیده    داستان به عنوان یک شکل ادبی و هنری دارای شکل هندسی خاصی است که آن را از دیگر اشکال ادبی مانند قصیده، خطبه، مقاله و... متمایز می­سازد. معمولأ یک داستان هنری از این عناصر تشکیل شده است: طرح و پی­رنگ، شخصیت وشخصیت­پردازی، کشمکش، گفتگو، صحنه و صحنه­پردازی (زمان و مکان)، زاویه ­دید و درون­مایه. از میان این عناصر دو عنصر شخصیت­پردازی و گفتگو، رابطه تنگاتنگی با یکدیگر دارند؛ بطوری­که نخستین هدف از گفتگو معرفی شخصیت است و در واقع یک راه خوب برای نشان دادن اینکه شخصیت کیست، همین گفتگوست.   از آنجا که تحلیل همه­ی عناصر داستانی در داستان­های قرآن به مجال وسیعی نیاز دارد، در این پژوهش فقط به تحلیل و بررسی عنصر شخصیت­پردازی و رابطه­ی آن با عنصر گفتگو در داستان­های قرآن پرداخته شد و در نهایت این نتیجه حاصل شد که در داستان­های قرآن عنصر شخصیت پردازی متنوع است و پردازش شخصیت­ها با پیام خاص داستان و سیاق سوره می­باشد و اینکه درشخصیت­پردازی داستان­های قرآنی عنصر گفتگو نقش اساسی دارد، بطوری که مخاطب داستان­های قرآن از طریق گفتگوی طرفین به نوع شخصیت، عواطف، افکار و اعتقادات آن­ها پی می­برد.